خصوصیات شیمیایی سیلاژ یونجه با سطوح مختلف خرمای ضایعاتی و بررسی تغذیه آن بر قابلیت هضم، سنتز پروتئین میکروبی و فراسنجه های خون و شکمبه در گوسفند

هدف از این مطالعه بررسی ترکیب شیمیایی و کیفیت سیلاژ مخلوط یونجه با خرمای ضایعاتی و اثرات آن بر قابلیت هضم مواد مغذی، سنتز پروتئین میکروبی، فراسنجه های شکمبه و خون در گوسفند نژاد کرمانی بود. برای تهیه سیلاژ، 700 کیلوگرم یونجه با 100 کیلوگرم خرمای ضایعاتی با هم مخلوط شدند و به مدت 45 روز در سطل هایی با گنجایش 100 لیتر سیلو گردید. دراین آزمایش in-vivo از 8 راس گوسفند نر نژاد کرمانی با میانگین وزنی 2±50 کیلوگرم در قالب طرح چرخشی در 2 دوره 21 روزه استفاده شد. پس از تعیین ترکیب شیمیایی، سیلاژیونجه در جیره های آزمایشی شامل: 1) جیره شاهد ( سیلاژ یونجه بدون خرمای ضایعاتی) 2) جیره دارای سیلاژ یونجه با 5 خرمای ضایعاتی، 3) جیره دارای سیلاژ یونجه با 15 خرمای ضایعاتی و 4) جیره دارای سیلاژیونجه با 15 خرمای ضایعاتی استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد افزودن خرمای ضایعاتی به یونجه هنگام سیلو کردن سبب بهبود کیفیت سیلاژ یونجه، افزایش ماده خشک و انرژی آن شد (0/05>p) و کاهشndf و خاکستر آن شد(0/05>p). افزودن خرمای ضایعاتی به سیلاژ یونجه ، تاثیر معنی داری بر قابلیت هضم ظاهری ماده خشک و ndf جیره های آزمایشی داشت (0/05>p). میانگین کل غلظت نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه گوسفندان نیز تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار گرفت(0/05>p) و میانگین ph مایع شکمبه گوسفندان دو و هشت ساعت پس از تغذیه، تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار گرفت (0/05>p) جمعیت گونه های هولوتریش، سلولیتیک، انتودینیوم در مایع شکمبه با افزودن خرمای ضایعاتی به سیلاژ یونجه به صورت معنی داری تغییر یافت (0/05>p). جیره دارای سیلاژیونجه با 15 درصد خرمای ضایعاتی سبب افزایش نیتروژن و پروتئین میکروبی شد (0/05>p). با افزایش سطح خرمای ضایعاتی به سیلاژ یونجه در جیره های آزمایشی، سطح کلسترول و نیتروژن اوره ای خون به صورت معنی داری تغییر پیدا کرد (0/05>p). و سطح تری گلیسیرید خون به صورت خطی تمایل به معنی داری داشت (0/05=p). به طور کلی افزودن 15درصد خرمای ضایعاتی به سیلاژ یونجه سبب افزایش مصرف ماده خشک، بهبود ابقاء نیتروژن، افزایش سنتز پروتئین میکروبی شد و هیچ گونه تاثیر منفی بر فراسنجه های خون نداشت.